Rozmowa Wiktorii Charkiewicz, Gabrieli Cywoniuk i Izabelli Tarasewicz z Zuzanną Skrobczyńską, uczennicą klasy VII b.
Wiktoria: – Wiemy, że lubisz gotować. Skąd się wzięła Twoja pasja?
Zuzia: – Kiedy nudziłam się, zaczęłam zaglądać do kuchni, by przygotować jakąś potrawę..
Gabriela: – Kto Cię nauczył gotowania?
Z: – Moja mama. Często podpatrywałam, jak mama gotuje, czasem jej pomagałam i polubiłam gotowanie.
Izabella: – Jak często gotujesz?
Z: – Jak mam wolną chwilę, najczęściej co 2 – 3 dni.
G: – Skąd bierzesz pomysły na swoje potrawy?
Z: – Najczęściej przepisy biorę z Internetu, czasem zaglądam do książek kucharskich.
W: – Czy gotowanie sprawia Ci przyjemność?
Z: – Tak, bardzo dużą przyjemność.
I: – Co najbardziej lubisz przygotowywać?
Z: – Największą radość sprawia mi pieczenie babeczek.
W: – A czego nie lubisz gotować?
Z: – Najbardziej nie lubię przygotowywać potraw z ryby.
G: – Masz jakąś osobę, z której bierzesz przykład?
Z: – Tak, to moja mama.
I: – Co lubisz robić w wolnym czasie?
Z: – Oczywiście gotować.
W: – Czy masz jakieś inne pasje oprócz gotowania?
Z: – Bardzo lubię malować i tańczyć. Kiedyś potrafiłam całymi godzinami siedzieć i tworzyć różne prace.
D: – Jakie masz plany na przyszłość?
Z: – Jeszcze nie mam konkretnych planów. Mam jeszcze rok nauki w szkole podstawowej.
D: – Dziękujemy za rozmowę.
Rozmowa Wiktorii Charkiewicz, Izabelli Tarasewicz i Gabrieli Cywoniuk ze Stanisławem Mąką ucz. kl. VII a
W: – Twoją pasją jest układanie kostki Rubika. Jaki był tego początek?
S: – Wszystko zaczęło się od obejrzenia poradnika na youtubie. Poznałem metodę układania kostki i zacząłem ćwiczyć.
G: – Ile masz kostek w swojej kolekcji?
S: – Dziewiętnaście. Są różne. Kostki sześcienne, w kształcie czworościanu, piramidy.
W: – Jakie wymiary ma twoja największa kostka?
S: – 7×7.
I: – Którą z kostek najbardziej lubisz układać?
S: – Najbardziej lubię kostki 5×5 i 3×3.
G: – Czy są jakieś, których układanie nie sprawia ci przyjemności?
S: – Nie, każda z nich jest ciekawa na swój sposób.
W: – Jaki jest twój rekord czasowy w układaniu kostki?
S: – 14,96s. Jedną ręką układam w czasie 35,67. Rekord świata w układaniu kostki 3×3 należy do Polaka Tymona Kolasińskiego, wynosi 5,09.
I: – Ile czasu poświęcasz dziennie na układanie kostki?
S: – Od 10 minut do dwóch godzin.
G: – Czy masz jakieś inne pasje?
S: – Lubię grać w szachy i skakać na trampolinie.
G: – Co cię zachęciło do gry w szachy?
S: – Znudziły mi się warcaby, gra toczy się tylko na polach ciemnych, połączonych ze sobą ukośnie.
W szachach jest więcej pól połączonych ukośnie, pionowo lub poziomo. Jest więcej możliwych kombinacji.
I: – Od ilu lat uczestniczysz w zajęciach szachowych?
S: – Chodzę na szachy w GCK od około czterech lat.
W: – W ilu turniejach wziąłeś udział?
S: – W kilku, trudno mi policzyć.
I: – Czy masz jakieś sukcesy?
S: – W szkolnym turnieju zająłem pierwsze miejsce.
G: – Co jeszcze lubisz robić w wolnym czasie?
S: – Lubię jeździć na rowerze, grać w gry komputerowe oraz słuchać muzyki.
I: – Czy uprawiasz jakiś sport?
S: – Wcześniej jeździłem na pływalnię w Michałowie, lubię też grać w piłkę ręczną.
Dz: – Życzymy ci sukcesów i dziękujemy za rozmowę.
Wywiad z Zuzanną Grodzką ucz. kl. VIII a
K: Cześć Zuzia, chciałybyśmy przeprowadzić z tobą wywiad.
Z: Cześć, na jaki temat?
A: Jesteś uczennicą 8 klasy, jakie masz plany na przyszłość ?
Z: Chciałabym w przyszłości studiować japonistykę.
K: Skąd się wzięły twoje zainteresowania j. japońskim ?
Z: Zaczęłam oglądać anime, czyli japońskie filmy animowane. Są one często inspirowane japońskim komiksem – mangą lub grami komputerowymi. Potem zainteresowałam się kulturą japońską i zaczęłam się uczyć japońskiego.
A: Jakie znasz litery, słowa ?
Z: Nie znam za dużo słów, ale potrafię się przedstawić, a pisania jeszcze się uczę.
K: Trenujesz karate, kto jest twoim trenerem?
Z: Moim trenerem jest senpai Mariusz Kalinowski. Wyraz senpai jest japońskim zwrotem grzecznościowym. Używamy go, zwracając się do osoby starszej lub posiadającej wyższy stopień szkoleniowy w sporcie.
A: Jak często są treningi i na czym one polegają ?
Z: Treningi są dwa razy w tygodniu, uczę się na nich kopnięć, technik i stylów pomocniczych. Rozwijam swoją sprawność fizyczną.
Trenuję od niedawna i razem z innymi członkami grupy szukamy sponsorów, którzy wsparliby nas w zakupie mat do dojo. (Dojo w języku japońskim oznacza miejsce do sportów walki)
K: Poza zainteresowaniami kulturą japońską, nauką w szkole masz jeszcze czas, by tworzyć. Słyszałam, że piszesz książkę, o czym opowiada?
Z: To opowieść fantasy o dziewczynie, która uczy się w szkole, gdzie rozwijają dary. Poznaje w niej chłopaka, z którym przeżywa różne przygody. Napisałam już kilkadziesiąt stron. Mam nadzieję, że wkrótce ją skończę.
A i K: Życzymy Ci sukcesów na polu literackim i sportowym. Dziękujemy za rozmowę.
Z Zuzią Grodzką rozmawiały Amelia Popławska i Kalina Gołębiowska z kl. VIIa
Wywiad z Wadimem Hryhorijczukiem z klasy VIII C przeprowadzony przez Julię Nos i Gabrielę Cywoniuk z kl. VII A.
Jula: – Hej, Wadim, mam do ciebie kilka pytań dotyczących sportu, który trenujesz.
Wadim: – Bardzo chętnie odpowiem.
J: – Skąd się wzięło twoje zainteresowanie zapasami ?
W: – Wszystko zaczęło się jeszcze w pierwszej klasie, kiedy mama zapisała mnie na treningi i wtedy polubiłem ten sport, można powiedzieć, że gdyby nie ona, nie udałoby mi się zacząć trenować. Mama zawsze wierzyła we mnie i nadal wierzy, że zajdę daleko.
J: – Ile lat uprawiasz ten sport?
W: – Trenuję od 6 roku życia. Mam teraz 16 lat, mogę powiedzieć, że trenuję 10 lat.
J: – Kiedy po raz pierwszy wziąłeś udział w turnieju?
W: – Nie pamiętam dobrze, ale chyba to było, gdy miałem siedem lat. Wygrałem wtedy po raz pierwszy, zawody odbywały się w mieście, w którym mieszkałem.
J: – Jakie zawody były dla ciebie najtrudniejsze ?
W: – Chyba moje pierwsze, bo wtedy się martwiłem i nie miałem jeszcze tak dużego doświadczenia w tym sporcie.
J: – Które zawody były dla ciebie najważniejsze ?
W: – Najważniejsze były mistrzostwa Ukrainy w 2019 roku, które wygrałem i miałem jechać na Mistrzostwa Europy, ale z powodu koronawirusa zawody zostały odwołane.
J: – Na ilu turniejach byłeś i ile razy wygrałeś ?
W: – Brałem udział w wielu turniejach, nie podam dokładnej liczby, ale można powiedzieć, że wygrałem 80% turniejów, w których uczestniczyłem.
J: – Ile razy przegrałeś ?
W: – Nie znam dokładnej liczby, rzadko wracam z zawodów bez medalu, ale to się czasem zdarza. No cóż, jak przegram, to pracuję nad błędami i przygotowuję się do kolejnych rozgrywek.
J: – Które zawody były najcięższe ?
W: – Myślę, że Mistrzostwa Ukrainy, uczestniczyło w nich wielu dobrych przeciwników, z którymi ciekawie się walczyło, nie było łatwo, bo byli bardzo doświadczeni i nie gorzej ode mnie znali techniki walki.
J: – Czy miałeś kiedyś kontuzję?
W: – Całe życie spędziłem, poświęcając się temu sportowi, nie miałem zbyt wielu kontuzji, ale kiedyś złamałem palec i też wybiłem ramię. Zdarzało się, że podczas treningu uderzyłem się w głowę, czasami nawet polała się krew, ale wiem, że to ciężki sport.
J: – Gdzie obecnie trenujesz zapasy ?
W: – Trenuję w Białymstoku w klubie “Podlasie”.
J: – Jak często masz treningi?
W: – Trenuję trzy razy w tygodniu, w poniedziałek, środę i piątek.
J: – Jak się przygotowujesz do zawodów ?
W: – Pracuję nad swoimi błędami i patrzę na to, czego mi brakuje, staram się, aby stawać się coraz lepszym. Teraz przygotowuję się do Pucharu Polski, który odbędzie się jesienią. Mam zamiar wygrać te zawody i pojechać na Mistrzostwa Europy.
J: – Gdzie najdalej wyjeżdżałeś na zawody ?
W: – Najdalej byłem w ukraińskim mieście Odessa, oddalonym o 600 kilometrów od miasta, w którym mieszkałem. Niedawno uczestniczyłem w turnieju w Gdańsku, który jest też daleko od Gródka, gdzie teraz mieszkam.
- – Ostatnio uczestniczysz też w zawodach sumo. W maju brałeś udział w Nowinach koło Kielc w Pucharze Polski Kadetów. Zdobyłeś brązowy medal. Ostatni twój wyjazd do Kwidzynia przyniósł ci złoty medal Mistrzostw Polski w sumo. Gratuluję ci sukcesów. Jakie masz plany na najbliższą przyszłość?
W: – W czerwcu jadę na Mistrzostwa Europy w sumo, które odbędą się w Estonii. W przyszłości chcę walczyć na poziomie zawodowym i zdobyć Mistrzostwo Świata.
J: – Dziękuje ci bardzo za wywiad, dowiedziałam się wielu interesujących rzeczy o tobie.
W: – Również dziękuję.
Rozmowa Amelii Popławskiej i Kaliny Gołębiowskiej z Sebastianem Bielenią z klasy VII A
A: – Masz różne zainteresowania. W tym roku szkolnym brałeś udział w eliminacjach rejonowych Wojewódzkiego Konkursu z Biologii. W zeszłym roku zostałeś laureatem Powiatowego Konkursu 8 Wspaniałych w kategorii Ósemeczka. Występujesz w teatrze. Czy masz jeszcze jakieś inne zainteresowania?
S: – Udzielam się w szkolnym wolontariacie. Gram na gitarze. Chodzę na zajęcia do pana Janka Karpowicza w GCK, jeżdżę konno i uczę się powozić bryczką.
A: Jak długo jeździsz konno?
S: – Dwa lata, w klubie sportowym „Pieńki”. W zeszłym roku byłem na obozie jeździeckim, w tym także planuję pojechać na taki obóz.
A: – Czy masz wolny czas i jak go spędzasz?
S: – Uczę się lub surfuję po Internecie. Poza tym rozwijam swoje zainteresowania w różnych dziedzinach.
A: – Od jak dawna interesujesz się teatrem?
S: – Od około trzech lat. W młodszych klasach uczestniczyłem w zajęciach kółka teatralnego, które działało przy bibliotece szkolnej. Jeździłem też na różne przedstawienia i to spowodowało, że chciałem spróbować swoich sił na scenie.
A: – Jesteś aktorem Białostockiej Akademii Musicalowej. Ostatnio w Nie-Teatrze w Białymstoku można oglądać musical „Szaleństwa Panny Anny”, w którym występujesz. Musical został zrealizowany na podstawie książki L. Maud – Montgomery „Ania z Zielonego Wzgórza”. Grasz tam Karolka Sloane. Jak długo przygotowywałeś się do roli?
S: – Około miesiąca.
A: – Na czym polegała twoja praca?
S: – Na początku musiałem opanować tekst na pamięć, następnie zinterpretować go po swojemu. Wziąć pod uwagę wskazówki instruktorów aktorstwa i reżysera.
A: – Niedawno brałeś udział w konkursie „Piosenka Białoruska”. Jak ci poszło?
S: – Otrzymałem wyróżnienie na etapie centralnym.
A: – Jakie masz plany na przyszłość?
S: – Na razie nie mam sprecyzowanych planów. Zastanawiam się nad studiowaniem medycyny lub podjęciem studiów aktorskich.
A: – Dziękuję za rozmowę i życzę miłych wakacji.
S: – Dziękuję.
Rozmowa z Hubertem Szulakiem, uczniem klasy VIIa.
Wiktoria: – Cześć, Hubert. Chciałybyśmy przeprowadzić z Tobą wywiad.
Hubert: – Dobrze, a na jaki temat?
W.: – Wiemy, że należysz do sekcji pływackiej „Na Fali” przy MOSiR w Michałowie. Jak zaczęła się Twoja przygoda z pływaniem? W jakim wieku zacząłeś trenować?
H.: – Od pierwszej klasy uczestniczyłem w zajęciach pływania. Bardzo mnie to interesowało i kiedy miałem 11 lat, zacząłem trenować.
Iza: – Kto Cię nauczył pływać?
H.: – Instruktor pracujący na pływalni.
W.: – Co wpłynęło na Twoją decyzję o pływaniu?
H.: – Chciałem nauczyć się pływać w sposób profesjonalny.
W.: – Jak wyglądają Twoje treningi i czy zaczynasz je od rozgrzewki?
H.: – Trenuję cztery razy w tygodniu, trening trwa godzinę. Rozgrzewka jest potrzebna. Najpierw jest rozpływanie, potem ćwiczenia, a na końcu skoki do wody.
W.: – Jak się czujesz przed i podczas treningu?
H.: – Czuję się dobrze, jestem szczęśliwy, ponieważ robię to, co lubię.
W.: – Czego się nauczyłeś?
H.: – Nauczyłem się skakania na główkę, pływania i nurkowania.
I.: – Kto jest Twoim trenerem?
H.: – Obecnie pan Tomasz Bocheń, który swoją przygodę z pływaniem zaczął w barwach MKS Juvenia Białystok, potem trenował w AZS UMCS Lublin. Zdobył ponad 30 medali, był w Kadrze Narodowej Polski i jako junior znajdował się w pierwszej dziesiątce w Europie.
I.: – Jakie sukcesy odniosłeś? Czy udało Ci się zdobyć pierwsze miejsce?
H.:; – Zająłem pierwsze miejsce w pływaniu stylem grzbietowym na dystansie 100 metrów. Szóstego listopada w X Mistrzostwach Michałowa w pływaniu zająłem II miejsce stylem zmiennym mężczyzn na 100 metrów.
I.: – Czy stresuje Cię rywalizacja z innymi?
H.: – Tak, ale to też daje motywację do dalszego trenowania.
W.: – Czy pływasz tylko na pływalni?
H.: – Na pływalni i latem w zalewie.
Iza i Wiktoria: – Dziękujemy za rozmowę i życzymy Ci wielu sukcesów.
Huber: – Dziękuję.
Wywiad przeprowadziły Iza Tarasewicz i Wiktoria Charkiewicz.
Opracowanie: Irena Matysiuk